چند بار مسواک بزنیم ؟

این یکی از شایع ترین سوالاتی است که در مطب دندانپزشکی از دندانپزشکان پرسیده می شود.

چند بار مسواك بزنيم؟

بهترین زمان برای مسواک زدن

بسیاری از مردم در مسواک زدن فقط به پاک کردن خرده های غذایی فکر می کنند،غافل از اینکه خرده های باقیمانده غذا با حرکات لب و زبان و گونه و جریان بزاق تا حد زیادی شسته می شوند.

نکته مهمی که وجود دارد این است که در مسواک زدن باید هدف اصلی برداشتن کامل پلاک میکروبی باشد که این هدف فقط با مسواک زدن صحیح و کامل و نخ دندان کشیدن بین تمامی دندان ها فراهم می شود.

آبسه ، کیست نیست!

آبسه یک حالت التهابی کلینیکی است که دندان پزشک با معاینه آن را تشخیص می دهد. آبسه در عکس رادیوگرافی اغلب ممکن است دیده نشود. آبسه به تنهایی بعد از مرگ پالپ (عصب) دندان و عفونی شدن کانال های دندان می تواند به وجود آمده باشد یا بعد از وجود یک کیست یا گرانولوم ایجاد شده باشد.

شیوع کیست های حقیقی بالا نیست بنابراین برای درمان ابتدا به سراغ درمان منشأ (دندان) می رویم. برای دندان پزشک در مرحلهٔ درمان فرقی نمی کند که آن چه در عکس رادیوگرافی می بیند کیست باشد یا گرانولوم چرا که در مرحله درمان اولیه بیشتر موارد فقط درمان ریشه مشکل را حل می کند.

بعد از درمان منشأ احتمالی که یک دندان پوسیده یا ضربه دیده یا پرشده است، معمولاً منتظر می مانیم که ضایعه به سمت کوچک شدن برود. درمان دندان دو راه دارد، اولی درمان ریشه (عصب کشی) است و راه دوم حذف صورت مسئله با کشیدن دندان است.

در بررسی روند درمان ممکن است که نیاز به خارج شدن ضایعه (تا اینجا هم کیست نیست!) وجود داشته باشد که در این حالت درمان جراحی برای شما انجام می شود. در ضایعات خیلی بزرگ که احتمال کیست واقعی بودن بالاست، از آنجایی که ممکن است فقط با درمان ریشه معمولی، مشکل حل نشود، ممکن است که منتظر نتیجه نمانیم و براساس سن و شرایط بیمار تصمیم بگیریم که بلافاصله درمان جراحی با خارج کردن ضایعه و فرستادن آن برای روشن شدن ماهیت آن درآزمایشگاه پاتولوژی صورت دهیم.

در پژوهشی جالب توجه،مشخص شد افرادی که به طور مرتب دندان های خود را مسواک می‌زنند با احتمال کمتری به بیماری‌های قلبی مبتلا می‌شوند.

این پژوهش که در European Journal of Preventive Cardiology منتشر شده است،به ما نشان می‌دهد که افرادی که به بهداشت دهان ک دندان خود اهمیت می دهند با احتمال کمتری نسبت به سایرین به نارسایی قلبی و فیبریلاسیون بطنی(نوعی اریتمی قلبی) مبتلا می‌شوند.

دکتر تائه جین سانگ مجری اصلی این طرح پژوهشی در این‌باره می گوید:بهداشت ضعیف دهان‌و‌دندان،می تواند منجر به باکتریمی گذرا و التهاب سیستمیک در بدن ما شود،و این مسئله یک عامل تسهیل‌کننده بیماری‌های قلبی است.

مسواک بزنید تا قلب شما بیمار نشود

خته ای که در پا شکل می گیرد یا همان ترومبوز ورید عمقی می تواند از محل شروع خود دور شده و به ریه های شما برسد. آمبولی ریوی در نتیجه این لخته ها اغلب جدی و حتی مرگبار است.

لخته های خون خطرناک بسیار شایع هستند. با این حال آسیب پذیرترین افرادی که بیشتر از سایرین در معرض این لخته ها قرار دارند، از این قبیلند:

افرادی که اضافه وزن دارند:

کارشناسان معتقدند که مبتلایان به اضافه وزن فشار روی سیاهرگ های موجود در لگن و پاها را افزایش می دهد. همچنین، افرادی که بیش از ۶۰ سال سن دارند در معرض خطر بیشتری برای تشکیل تومبوز ورید عمقی هستند. با این وجود، لخته های خون می توانند در هر سنی شکل بگیرند، به ویژه اگر تعدادی از عوامل خطر آفرین وجود داشته باشند.

سیگاری ها:

اثر مخرب سیگار تنها روی ریه ها نیست بلکه بر رگ های خونی شما نیز تاثیر می گذارد. سیگار کشیدن می تواند بر گردش خون و توانایی خون برای لخته شدن تاثیرگذار باشد. خطر ابتلا به بیماری قلبی، بیماری شریانی محیطی، حمله قلبی و سکته مغزی نیز در افراد سیگاری بیشتر است.

زنان باردار:

در ماه های آخر بارداری، نوزاد می تواند بر روی رگ های خونی داخل شکم و لگن فشار وارد کرده و جریان خون را مستقیما مسدود کند. این وضعیت لخته شدن خون را بهمراه دارد. خطر ابتلا به یک لخته خون شش ماه پس از زایمان نیز همچنان وجود دارد. این مساله به ویژه برای مادرانی که پس از زایمان کم تحرک هستند بیشتر صادق است.

استفاده از قرص های ضد بارداری: خطر ابتلا به لخته شدن خون با مصرف این قرص ها، سه تا چهار برابر می شود. قرص های ضد بارداری و هرمون درمانی جایگزین، که شامل هورمون های استروژن و پروژسترون می شود، ممکن است عوامل لخته شدن خون را تشدید کنند.

افراد مبتلا به عفونت یا بیماری های التهابی: اگر در معرض بیماری جدی یا عفونت هستید، باید از علائم غیر طبیعی لخته خون مطلع شوید. برخی از انواع سرطان ها مانند سرطان مغز، تخمدان، پانکراس، روده بزرگ، معده، ریه و کلیه می توانند فرد را در معرض ابتلا به لخته شدن خون قرار دهند. لخته شدن خون قبل از سرطان، خود یکی از علائم هشداردهنده ابتلا به سرطان است. شرایط دیگر که خطر ابتلا به لخته شدن خون را بالا می برند، بیماری های التهابی مانند دیابت، بیماری های التهابی روده مانند کرون یا کولیت هستند.

افرادی که برای مدت طولانی بی تحرکند????: حدود نیمی از علل ابتلا به لخته خون و یا آمبولی ریه در بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند، و یا اخیرا در بیمارستان بوده اند، بی تحرکی است.

علاوه بر این، نشستن طولانی مدت در اتومبیل، اتوبوس یا هواپیما، خطر ابتلا به لخته خون را افزایش می دهد؛ بخصوص زمانی که شما به اندازه کافی مایعات نمی نوشید.

در حقیقت هر گونه فعالیتی که شما را برای ساعت ها، بی تحرک نگه می دارد، شما را در معرض خطر لخته شدن خون قرار می دهد.

جراحی: هر گونه دوره طولانی مدت ایستایی مانند بستری شدن در بیمارستان می تواند به کاهش انقباض در عضلات پاها، کاهش گردش خون، و خطر بالاتر شکل گیری لخته خون منجر شود. بیماران فلج نیز در معرض خطر بالای این عارضه قرار دارند.(مقاله:مسواک بزنید تا قلب شما بیمار نشود)